Jump to content

Բորուսիա Դորտմունդ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բորուսիա Դորտմունդ
Ամբողջական անուն Ballspielverein Borussia 09 e.V. Dortmund
Մականուն(ներ) Die Borussen (Բարուսիացիները)
Die Schwarzgelben (Սև-դեղիները)
Հիմնադրում դեկտեմբերի 19, 1909
Երկիր Գերմանիա Գերմանիա
Քաղաք Դորտմունդ
Մարզադաշտ Սիգնալ Իդունա Պարկ (Westfallenstadion)
Տարողունակություն 81,359
Նախագահ Գերմանիա Ռայնհարդ Ռաուբալ
Մարզիչ Գերմանիա Էդին Տերզիչ
Ավագ Գերմանիա Մարսել Շմելցեր
Կայք
Լիգա Բունդեսլիգա
2021-22 2-րդ
Տան դաշտ
Մրցակցի դաշտ
Երրորդ համազգեստ
Ներկա մրցաշրջան

Բորուսիա Դորտմունդ կամ Դորտմունդի Բորուսիա գերմանական ֆուտբոլային ակումբ ։ Ամբողջական անվանումն է Բալշփիլ Ֆերայն Բորուսիա 1909 Դորտմունդ, մականունը՝ գերմ.՝ Die Borussen, գերմ.՝ Die Schwarzgelben։

Հիմնադրվել է 1909 թվականի դեկտեմբերի 19-ին, Կայսերական Գերմանիայի Դորտմունդ քաղաքում։ Մարզիչը ավստրիացի մասնագետ Պետեր Շտյոգերն է։ Թիմի սեփականատերն է Ռայնհարդ Ռաուբալը։ Թիմի սպորտային տնօրենն է Հանս-Յոահիմ Վացկեն։ Թիմի կարգախոսն է Echte Liebe-ն (Իրական սեր)։ Մարզադաշտն է Սիգնալ Իդունա Պարկը (Վեսթֆալենշտադիոն)։

2010 թվական-ներկա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բորուսիայի ֆուտբոլիստները տոնում են 2011 թվականի իրենց հաղթանակը Բունդեսլիգայում

2011 թվականի ապրիլի 30-ին Դորտմունդի Բորուսիան տնային խաղում 2։0 հաշվով հաղթեց Նյուրնբերգին և հռչակվեց 2010-11 մրցաշրջանի Բունդեսլիգայի հաղթող[1][2]։ Դա Յուրգեն Կլոպի գլխավորությամբ առաջին նվաճած տիտղոսն էր[3]։ Վերջինիս գլխավորությամբ 2011-12 մրցաշրջանում թիմը ավելի լավ արդյունք գրանցեց՝ պաշտպանելով երկրի չեմպիոնի տիտղոսը։ Այդ մրցաշրջանում թիմը վաստակեց 81 միավոր և ողջ առաջնության ընթացքում պարտվեց ընդամենը 3 անգամ։ Այդ տարի Դորտմունդի Բորուսիան Գերմանիայի գավաթի եզրափակչում 5։2 հաշվով հաղթեց Մյունխենի Բավարիային և նվաճեց Գերմանիայի գավաթը։ Այդ խաղում Ռոբերտ Լևանդովսկին իր հաշվին 3 գոլ գրանցեց։ Ինչ վերաբերում է Չեմպիոնների լիգային, ապա այստեղ թիմը ձախողվեց՝ խմբային փուլի 6 խաղերում վաստակելով ընդամենը 4 միավոր, զբաղեցրեց վերջին տեղը և նույնիսկ չվաստակեց Եվրոպայի լիգայի ուղեգիր։

Բունդեսլիգա 2011-12 մրցաշրջանի սկզբում Բորուսիան Գերմանիայի սուպերգավաթում պարտվեց Բավարիային։ Նույն կերպ Գերմանիայի Գավաթի 1/4 եզրափակչում թիմը պարտվեց Բավարիային։

Բորուսիայի գործերը ավելի հաջող ընթացան Չեմպիոնների լիգայում։ Խմբային փուլը հաղթահարելուց հետո թիմի հաջորդ մրցակիցը Մալագան էր։ Պատասխան խաղում Բորուսիան ավելացված ժամանակում խփեց 2 գոլ և ապահովեց ուղեգիրը դեպի Չեմպիոնների լիգայի կիսաեզրափակիչ[4]։ Իսկ հաջորդ փուլում Դորտմունդի մրցակիցը Մադրիդի Ռեալն էր։ Տնային խաղում Բորուսիան Ռեալին ջախջախեց 4։1 հաշվով։ Ի դեպ, այդ խաղում պոկերի հեղինակ դարձավ Ռոբերտ Լևանդովսկին, իսկ Ռեալ Մադրիդի ֆուտբոլիստներից հաշիվը թրջեց Կրիշտիանու Ռոնալդուն։ Մրցակցի դաշտում Բորուսիան պարտվեց 2։0 հաշվով, որը, սակայն, ձեռնտու էր իրեն[5]։ Եզրափակչում Դորտմունդի Բորուսիայի մրցակիցը Մյունխենի Բավարիան էր[6]։ Խաղին վնասվածքի պատճառով չէր մասնակցում Մարիո Գյոթցեն։ Սկզբում հաշիվը բացեց Մարիո Մանջուկիչը։ Հետո 11-մետրանոցը հստակ իրացրեց Իլկայ Գունդոգանը։ Խաղի վերջնական հաշիվը ձևակերպեց Արիեն Ռոբենը։

Հաջորդ մրցաշրջանի սկզբում 2013 թվականի Գերմանիայի սուպերգավաթի խաղում Բորուսիան Բավարիային հաղթեց 4։2 հաշվով։ Թիմ եկան նոր ֆուտբոլիստներ՝ Հենրիխ Մխիթարյանը, Պիեռ Էմերիկ Օբամեյանգը, Սոկրատիս Պապաստատոպուլոսը։ Կլոպը ցանկանում էր այս նոր ֆուտբոլիստների շնորհիվ վերանվաճել երկրի չեմպիոնի տիտղոսը։

2013/2014 մրցաշրջանում Չեմպիոնների լիգայում Բորուսիայի հակառակորդները շատ հզոր թիմեր էին՝ Մարսելի Օլիմպիկը, Նապոլին, Արսենալը։ Նապոլիին պարտվելուց հետո թիմի առջև դրված էր ծանր առաջադրանք՝ հաղթել մյուս երկուսին։ Արսենալին հաղթելուց հետո Դորտմունդցիների համար ամենաորոշիչ խաղը Օլիմպիկի դեմ խաղն էր։ Պարտվելու դեպքում թիմը դուրս չէր գա խմբից, հաղթելու դեպքում դուրս կգար առաջին տեղով։ Խաղի վերջին րոպեին Կևին Գրոսկրոյցը խփեց վճռորոշ գոլը[7]։ 1/8 եզրափակչում թիմը հաղթեց Զենիթին[8] և անցավ հաջորդ փուլ, որտեղ թիմը 3։2 ընդհանուր հաշվով պարտվեց Ռեալ Մադրիդին[9]։ Ռեալի դեմ պատասխան խաղում իրենց հիանալի դրսևորեցին Մարկո Ռոյսը և Ռոբերտ Լևանդովսկին։ Ռոյսը 24-րդ րոպեին խփեց իր թիմի առաջին գոլը, իսկ 37-րդ րոպեին Լևանդովսկու հարվածից հետո գնդակը դիպավ դարպասաձողին և անդրադարձավ Ռոյսին, ով տվյալ դիրքից չվրիպեց և դուբլ ձևակերպեց։ Ցավոք երրորդ գոլը խփել չհաջողվեց[10]։ Բունդեսլիգա 2013-14-ում թիմը գրավեց 2-րդ տեղը, իսկ Գերմանիայի գավաթի եզրափակչում ավելացված ժամանակում 2։0 հաշվով զիջեց Մյունխենի Բավարիային[11]։

2014/2015 մրցաշրջանի սկզբում Գերմանիայի սուպերգավաթի խաղում դորտմունդցիները Սիգնալ Իդունա Պարկում 2։0 հաշվով հաղթեցին Մյունխենի Բավարիային[12]։ Սակայն նոր մրցաշրջանի առաջին կեսը անհաջող էր Բորուսիայի համար։ Բորուսիան գրանցեց ընդամենը 4 հաղթանակ, 3 ոչ-ոքի և 10 խայտառակ պարտություն։ Այդ պահին Բորուսիան զբաղեցնում էր մրցաշարային աղյուսակի 17-րդ հորիզոնականը։ Այսպիսի վատ արդյունք վերջին անգամ Բորուսիան գրանցել էր 27 տարի առաջ։ Նույն մրցաշրջանի երկրորդ խաղաշրջանը Բորուսիան վատ մեկնարկեց՝ 2 խաղում վաստակելով 1 միավոր։ Սակայն դրանից հետո թիմը 4 խաղ անընդմեջ տարավ հաղթանակներ (այդ թվում և Շալկեի նկատմամբ տարած խոշոր հաղթանակը՝ 3-0[13]) և աղյուսակում բարձրացավ 10-րդ հորիզոնական։ Ցավոք սրտի թիմին չհաջողվեց հաջորդ 5 տուրերում բարելավել դիրքը և թիմը մնաց նույն 10-րդ հորիզոնականում։ 2015 թվականի ապրիլի 15-ին Յուրգեն Կլոպը հայտարարեց, որ 7 տարի ակումբի մարզիչ լինելուց հետո, նա լքում է Բորուսիան[14]։ 4 օր անց Բորուսիան հայտարարեց, որ Թոմաս Տուխելը հաջորդ մրցաշրջանից կփոխարինի Կլոպին[15]։ Այնուամենայնիվ, Բորուսիան բարձր նոտայի վրա ավարտեց մրցաշրջանը՝ զբաղեցնելով 7-րդ տեղը, նվաճելով Եվրոպա Լիգայի ուղեգիրը և դուրս գալով Գերմանիայի գավաթի եզրափակիչ։ Գավաթի կիսաեզրափակչում Բավարիայի դեմ խաղում լրացուցիչ ժամանակում 1-1 հաշիվ գրանցվեց, և Բորուսիան հաղթեց հետխաղյա 11-մետրանոց հարվածաշարի շնորհիվ[16], սակայն եզրափակչում թիմը պարտվեց Վոլֆսբուրգին[17]։

2015/2016 մրցաշրջանի առաջին խաղում Դորտմունդի Բորուսիան 4-0 հաշվով հաղթեց Բորուսիա Մյոնխենգլադբախին[18], ինչին հետևեցին 4 հաջորդական հաղթանակներ, որոնց շնորհիվ Բորուսիան զբաղեցնում էր 1-ին հորիզոնականը։ Մրցաշրջանը Բորուսիան ավարտեց 34 խաղերում 24 հաղթանակներով, սակայն զբաղեցրեց 2-րդ տեղը՝ զիջելով Բավարիային և դառնալով Բունդեսլիգայի պատմության լավագույն ցուցանիշներով 2-րդ տեղ գրաված թիմը։ Եվրոպա Լիգայում նրանք հասան քառորդ եզրափակիչ, որտեղ դրամատիկ պայքարում 4-3 հաշվով և 2 խաղերի արդյունքում 5-4 հաշվով զիջեցին Յուրգեն Կլոպի գլխավորած Լիվերպուլին[19]։ Գերմանիայի գավաթում Բորուսիան 3-րդ տարին անընդմեջ դուրս եկավ եզրափակիչ, որտեղ պարտվեց Բավարիային հետխաղյա 11-մետրանոցներով[20]։

2016/2017 մրցաշրջանում Բորուսիան Բունդեսլիգայում զբաղեցրեց 3-րդ տեղը, իսկ Չեմպիոնների Լիգայում դուրս մնաց քառորդ եզրափակչից՝ 2 խաղերի արդյունքում 3-6 հաշվով պարտվելով Մոնակոյին[21]։

Համազգեստի փոփոխությունը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիմնական հանդերձանքը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2003-04
2005-06
2005-06
2006-07
2007-08
2008-09
2009-10
2010-11
2011-12
2012-13
2013-14
2014-15
2016-17

Պահուստային հանդերձանքը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2003-04
2004-05
2005-06
2006-07
2007-08
2008-09
2009-10
2010-11
2011-12
2012-13
2013-14
2014-15

Չեմպիոնների լիգայում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1996-97
2012-13
Բորուսիայի տնային մարզադաշտը

Signal Iduna Park (մինչև 2005 թվականի դեկտեմբերի 1-ը անվանվել է Վեսթվալյան մարզադաշտ գերմ.՝ Westfalenstadion) Դորտմունդում, Գերմանիայի ամաենամեծ ստադիոնն է, տարողությունը՝ 80 720 երկրպագու։ Ըստ ՖԻՖԱ-ի հինգաստաղանի () մարզադաշտ է։

Մարզադաշտը կառուցվել է 1971-1974 թվականներին՝ ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության համար և տեղավորում էր 54 000 հանդիսատեսի։ Առաջին անց կացված խաղը եղել է «Բորուսիայի» և Շալկե 04-ի միջև կայացած ընկերական հանդիպումը (0։3)։ Մինչև 1990-ական թվականներ մարզադաշտի տեսքը մնացել էր անխոփոխ։ 1992 թվականին տրիբունաները փոխարինվեցին, ինչի պատճառով տարողությունը իջավ և մարզադաշտում տեղավորվում էր 42 800 երկրպագուվ։ 1995-1998 թվականներին մարզադաշտի տրիբունաները մեծացվեցին և այն կարող էր ընդունել միանագամից 80 720 հանդիսատեսի։ 2011/12 թվականներին 80 720 մարդ տեղավորող Signal Iduna Park-ը դարձավ Եվրոպայի ամենաայցելված մարզադաշտը։

Երկրպագուների աջակցությունը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

BVB-ի երկրպագուները

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բորուսիայի երկրպագուները

BVB-ի երկրպագուները համարվում են Գերմանիայի ամենակրեատիվ և ամենաշատ աջակցություն ցույց տվող երկրպագուները[22]։ «Բորուսիայի» ստադիոնը համարվում է Եվրոպայի ամենաայցելվող ստադիոններից մեկը՝ երկու անգամ՝ 2003/2004 և 2004/2005 մրցաշրջաններում, Վեսթֆալիյում գտնվող ստադիոնը դարձել է մայրցամաքի ամենաշատ այցելուներ ունեցող ստադիոնը։ Իսկ 2003/2004 մրցաշրջանում սահմանել է բացարձակ ռեկորդ՝ մեկ տարվա ընթացքում տնային խաղերում ընդունելով 1.35 միլիոն երկրպագու։ Այսպիսով դորտմունդյան ակումբը ամեն տարի վաճառում է մոտավորապես 45000 սեզոնային տոմս, իսկ 2007/2008 մրցաշրջանում ակումբը վաճառել է 50549 տոմս, ինչը համարվում է ռեկորդ Բունդեսլիգայի ողջ պատմության ընթացքում։ 2009 թվականին՝ իրենց ստեղծման 100-րդ տարում, ակումբը սահմանեց նոր ռեկորդ, գերազանցելով իրենց նախկին ռեկորդը։ Նրանք վաճառել էին 50675 տոմս։ Մոտավորապես 25000 մարդ ամբողջ աշխարհում ակումբի 650 պաշտոնական ֆան-ակումբների անդամ է։ «Բորուսիային» երկրպագում են ոչ միայն Դորտմունդում, այլ նաև Եվրոպայի և ամբողջ աշխարհի երկրներում։ Իսկ Հայաստանում «Բորուսիային» սկսեցին երկրպագել այն ժամանակ, երբ Հենրիխ Մխիթարյանը տեղափոխվեց այնտեղ։

Ռուրյան դերբի

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բորուսիայի ամենադաժան թշնամի երկրպագուները գելզերկիրխենյան Շալկե 04-ի երկրպագուներն են։ Դրա պատճառներից մեկը քաղաքների աշխարհագրական դիրքն է։ Առաջին դերբին կայացել է 1925 թվականի մայիսի 3-ին։ Այդ հանդիպումը ավարտվել է 4։2 հաշվով՝ հօգուտ առավել ուժեղ գելզենկիրխենցիների։ Մինչև 1943 թ. դեղնասևերին ոչ մի անգամ չի հաջողվել հաղթել իրենց հարևաններին։ Առաջին հաղթանակը արձանագրվել է 1943 թվականի հոկտեմբերի 14-ին։ «Շալկեի» դարպասին միակ գոլը խփել էր Ավգուստ Լենցը։ Կարելի է հիշել նաև ամենախոշոր պարտության մասին։ 1940 թվականի հոկտեմբերի 20-ին դորտմունդցիիները պարտվեցին 0։10 հաշվով։ 50-ական թվականները անցնում էին հիմնականում դորտմունդցիների հաղթանակներով։ Իսկ 1966 թվականի դերբին հաղթական էր «Բորուսիայի» համար։ Շալկեն պարտվել էր 7։0 հաշվով։ 2։1 հաշվով հաղթանակից հետո Բորուսիային ոչ մի անգամ չհաջողվեց հաղթել «Շալկեին»։ Եվ վերջապես 1977 թվականի նոյեմբերի 5-ին «Սիգնալ Իդունա Պարկ» մարզադաշտում և 54000 երկրպագուների ներկայությամբ դորտմունդցիները հաղթում են Շալկեին 2։1 հաշվով։ Մյուս տարիները այլընտրանքային էին, հաղթում էին ինչպես դորտմունդցիները, այնպես էլ գելզենկիրխենցիները։ Վերջին տարիների ամենավառ դերբին 2006/2007 թվականների դերբին էր, որը ավարտվեց 2։0 հաշվով և «Բորուսիայի» հաղթանակով։ 2013/2014 մրցաշրջանը Բորուսիայի համար սկսվեց հաղթանակով։ Բորուսիան հաղթեց մրցակցին 3։1 հաշվով, իսկ խաղի լավագույն խաղացող ճանաչվեց հայ կիսապաշտպան Հենրիխ Մխիթարյանը։

Ակումբի հիմնը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օրիգինալ տեքստ
Heja BVB,Heja BVB,
Heja BVB,Heja BVB,
Heja BVB,Heja BVB,
Heja,Heja,Heja BVB
Heute wollen wir siegen,
wir gehen mächtig ran
Borussia spielt heut`ganz groß,
bis zum letzten Mann!
Heja BVB,Heja BVB,
Heja,Heja,Heja BVB
Heja BVB,Heja BVB,
Heja,Heja,Heja BVB
Stürmen wollen wir das Tor,
ja das ist uns`re Pflicht
wir geben heut`das Tempo an,
der Gegner stört uns Nicht!
Heja BVB,Heja BVB,
Heja,Heja,Heja BVB
Heja BVB,Heja BVB,
Heja,Heja,Heja BVB
Ist das Spiel gewonnen,
dann kann man es versteh`n
der BVB,der BVB
wird niemals untergeh`n
Heja BVB,Heja BVB,
Heja,Heja,Heja BVB
Heja BVB,Heja BVB,
Heja,Heja,Heja BVB
Heja BVB,Heja BVB,
Heja,Heja,Heja BVB
Heja BVB,Heja BVB,
Heja,Heja,Heja BVB

Հիմնի տարբերակը YouTube-ում։

2017/2018 մրցաշրջանի հավանական մեկնարկային կազմ։

2017 թվականի օգոստոսի 31-ի դրությամբ[23][24][25]

Նշում. Դրոշները ցույց են տալիս ազգային հավաքականը ինչպես սահմանված է ՖԻՖԱ-ի իրավասության կանոններում: Խաղացողները կարող են ունենալ 1-ից ավելի ոչ-ՖԻՖԱ-ի քաղաքացիություն:

Դիրք Խաղացող
1 Շվեյցարիա ԴՊ Ռոման Բյուրկի
2 Ֆրանսիա ՊՇ Դան-Աքսել Զագադու
4 Ֆրանսիա ՊՇ Աբդու Դիալո
6 Դանիա ԿՊ Թոմաս Դելանի
7 Անգլիա ԿՊ Ջեյդոն Սանչո
8 Թուրքիա ԿՊ Նուրի Շահին
9 Ուկրաինա ՀՐ Անդրեյ Յարմոլենկո
10 Գերմանիա ԿՊ Մարիո Գյոթցե
11 Գերմանիա ՀՐ Մարկո Ռոյս Ավագ
13 Պորտուգալիա ՊՇ Ռաֆայել Գերեյրու
14 Շվեդիա ՀՐ Ալեքսանդր Իսակ
15 Գերմանիա ՊՇ Ժերեմի Տոլիան
16 Շվեյցարիա ՊՇ Մանուել Ականջի
17 Իսպանիա ՊՇ Սերխիո Գոմեզ
Դիրք Խաղացող
18 Գերմանիա ԿՊ Սեբաստիան Ռոդե
19 Գերմանիա ԿՊ Մահմուդ Դահուդ
20 Գերմանիա ՀՐ Մաքսիմիլիան Ֆիլիպ
21 Գերմանիա ԿՊ Անդրե Շյուրլե
22 Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ ԿՊ Քրիստիան Պուլիշիչ
23 Ճապոնիա ԿՊ Շինջի Կագավա
26 Լեհաստան ՊՇ Լուկաս Պիշչեկ
27 Գերմանիա ԿՊ Մարիուս Վոլֆ
29 Գերմանիա ՊՇ Մարսել Շմելցեր
33 Գերմանիա ԿՊ Յուլիան Վայգլ
34 Դանիա ԿՊ Յակոբ Լարսեն
35 Շվեյցարիա ԴՊ Մարվին Հից
36 Թուրքիա ՊՇ Oմեր Տոպրակ
37 Գերմանիա ՊՇ Էրիկ Դուրմ
1 փետրվար 2018-ի դրությամբ<ref>
Խաղացող Երկիր Ծննդյան ամսաթիվ Նախորդ ակումբը
Դարպասապահներ
1 Ռոման Բյուրկի Շվեյցարիա 14.11.1990 Գերմանիա Ֆրայբուրգ
35 Մարվին Հից Շվեյցարիա 18.9.1987 ԳերմանիաԱուգսբուրգ
Պաշտպաններ
2 Դան-Աքսել Զագադու Ֆրանսիա 3.6.1999 Ֆրանսիա Պարի Սեն-Ժերմեն
13 Ռաֆայել Գերեյրու Պորտուգալիա 22.12.1993 Ֆրանսիա Լորյան
26 Լուկաս Պիշեկ Լեհաստան 3.6.1985 Գերմանիա Հերթա Բեռլին
29 Մարսել Շմելցեր Գերմանիա 22.1.1988 Գերմանիա Մագդեբուրգ
36 Օմեր Տոպրակ Թուրքիա 21.7.1989 Գերմանիա Բայեր 04
36 Ժերեմի Տոլիան Գերմանիա 8.8.1994 Գերմանիա Հոֆենհայմ
37 Էրիկ Դուրմ Գերմանիա 12.5.1992 Գերմանիա Մայնց 05
Կիսապաշտպան
10 Մարիո Գյոթցե Գերմանիա 3.6.1992 Գերմանիա Բավարիա
18 Սեբաստիան Ռոդե Գերմանիա 11.10.1990 Գերմանիա Բավարիա
11 Մարկո Ռոյս Ավագ Գերմանիա 31.5.1989 Գերմանիա Բորուսիա Մյոնխենգլադբախ
19 Մահմուդ Դաուդ Գերմանիա 1.1.1996 Գերմանիա Բորուսիա Մյոնխենգլադբախ
6 Թոմաս Դելանի Դանիա 3.9.1991 Գերմանիա Վերդեր Բրեմեն
8 Նուրի Շահին Թուրքիա 05.09.1988 Իսպանիա Ռեալ Մադրիդ
20 Մաքսիմիլիան Ֆիլիպ Գերմանիա 1.3.1994 Գերմանիա Ֆրայբուրգ
22 Քրիստիան Պուլիշիչ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ 18.9.1998 Ակումբի սան
7 Ջեյդն Սանչո Անգլիա 25.3.2000 ԱնգլիաՄանչեսթեր Սիթի
23 Շինջի Կագավա Ճապոնիա 17.3.1989 Անգլիա Մանչեսթեր Յունայթեդ
33 Յուլիան Վայգլ Գերմանիա 8.9.1995 Գերմանիա Մյունխեն 1860
Հարձակվողներ
9 Անդրեյ Յարմոլենկո Ուկրաինա 23.10.1989 Ուկրաինա Դինամո
21 Անդրե Շյուրլե Գերմանիա 6.11.1990 Գերմանիա Վոլֆսբուրգ
14 Ալեքսանդր Իսակ Շվեդիա 21.9.1999 Շվեդիա ԱԻԿ
17 Միշի Բաչուայի Բելգիա 2.10.1993 Անգլիա Չելսի

Բորուսիայի ֆուտբոլիստները

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Stand: 1. հունվար 2016

Մրցաշրջանների վիճակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մրցաշրջան Դիվիզիոն Տեղ Գավաթ
1963/64 Բունդեսլիգա 4
1964/65 Բունդեսլիգա 3
1965/66 Բունդեսլիգա 2
1966/67 Բունդեսլիգա 3
1967/68 Բունդեսլիգա 14
1968/69 Բունդեսլիգա 16
1969/70 Բունդեսլիգա 5
1970/71 Բունդեսլիգա 13
1971/72 Բունդեսլիգա 17
1972/73 Ռեգիոնալլիգա 4
1973/74 Ռեգիոնալլիգա 6
1974/75 Ռեգիոնալլիգա 6
1975/76 Ռեգիոնալլիգա 2
1976/77 Բունդեսլիգա 8
Սեզոն Դիվիզիոն Տեղ Գավաթ
1977/78 Բունդեսլիգա 11
1978/79 Բունդեսլիգա 12
1979/80 Բունդեսլիգա 6
1980/81 Բունդեսլիգա 7
1981/82 Բունդեսլիգա 6
1982/83 Բունդեսլիգա 7
1983/84 Բունդեսլիգա 13
1984/85 Բունդեսլիգա 15
1985/86 Բունդեսլիգա 16
1986/87 Բունդեսլիգա 4
1987/88 Բունդեսլիգա 13
1988/89 Բունդեսլիգա 7
1989/90 Բունդեսլիգա 4
1990/91 Բունդեսլիգա 10
Սեզոն Դիվիզիոն Տեղ Գավաթ
1991/92 Բունդեսլիգա 2
1992/93 Բունդեսլիգա 4
1993/94 Բունդեսլիգա 4
1994/95 Բունդեսլիգա
1995/96 Բունդեսլիգա
1996/97 Բունդեսլիգա 3
1997/98 Բունդեսլիգա 10
1998/99 Բունդեսլիգա 4
1999/00 Բունդեսլիգա 11
2000/01 Բունդեսլիգա 3
2001/02 Բունդեսլիգա
2002/03 Բունդեսլիգա 3
2003/04 Բունդեսլիգա 6
2004/05 Բունդեսլիգա 7
Սեզոն Դիվիզիոն Տեղ Գավաթ
2005/06 Բունդեսլիգա 7
2006/07 Բունդեսլիգա 9
2007/08 Բունդեսլիգա 13 Ֆինալիստ
2008/09 Բունդեսլիգա 6
2009/10 Բունդեսլիգա 5
2010/11 Բունդեսլիգա
2011/12 Բունդեսլիգա Գավաթակիր
2012/13 Բունդեսլիգա 2
2013/14 Բունդեսլիգա 2 Ֆինալիստ
2014/15 Բունդեսլիգա 7 Ֆինալիստ
2015/16 Բունդեսլիգա 2 Ֆինալիստ
2016/17 Բունդեսլիգա 3 Գավաթակիր
2017/18 Բունդեսլիգա 3

Հովանավորներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հովանավոր
Մրցաշրջան Հովանավոր
1974-1990
Adidas
1990-2000
Nike
2000-2004 Goool.de
2004-2009
Nike
2009-2012
Kappa
2012-այժմ
Puma

Այստեղ ներկայացված են այն բոլոր մարզիչները, ովքեր գլխավորել են ակումբը 1965 թվականից։

  • Հերմանն Էփենհոֆֆ - 1.07.1963-30.06.1965
  • Ուիլլի Մուլտհաուպ - 1.07.1965-30.06.1966
  • Օսվալդ Պֆաու - 18.04.1968-16.12.1968
  • Հելմուտ Շնեիդեր - 17.12.1968-17.03.1969
  • Հերման Լինդերման - 21.03.1969-30.06.1970
  • Հորստ Վիցլեր - 1.07.1970-21.12.1971
  • Դետլև Բրյուգեմանն - 1.07.1972-31.10.1972
  • Մաքս Միխալեկ - 1.11.1972-1.03.1973
  • Հերբերտ Բուրդենդկի - 3.01.1972-1.03.1973
  • Դիտեր Կուրատ - 2.03.1973-30.06.1973
  • Ջեյնոս Բեդլ - 1.07.1973-30.06.1974
  • Օտտո Նեֆլլեր - 1.07.1974-1.02.1976
  • Հորսթ Բուհց - 1.02.1976-13.06.1976
  • Օտտո Ռեհագգել - 14.06.1976-30.04.1978
  • Կառլ Հայնց-Ռուհլ - 21.05.1978-29.04.1979
  • Ուլի Մասլո - 30.04.1979-30.06.1979
  • Լետտեկ Ուդո - 1.07.1979-10.05.1981
  • Ռոլֆ Բոք - 11.05.1981-30.06.1981
  • Բրանկո Զեբեց - 1.07.1981-30.06.1982
  • Կառլհայնց Ֆելդկամպ - 1.07.1982-5.04.1983
  • Հելմուտ Ուիլլե - 6.04.1983-30.06.1983
  • Ուլի Մասլո - 1.07.1983-23.10.1983
  • Հորսթ-Դիթեր Տիպպենհաուեր - 31.10.1983-15.11.1983
  • Ֆրանց Հորսթ - 16.11.1983-30.06.1984
  • Ֆրինդհելմ Կոնիեցկա - 1.07.1984-24.10.1984
  • Էրիկ Ռիբբեկ - 28.10.1984-30.06.1985
  • Պահլ Կզերնաի - 1.07.1985-20.04.1986
  • Ռայնարդ Սաֆթիգ - 20.04.1986-26.06.1988
  • Հորսթ Կոպպել - 27.06.1988-30.06.1991
  • Օտտմար Հիցֆելդ - 1.07.1991-30.06.1997
  • Նևիո Սկալա - 1.07.1997-30.06.1998
  • Մայքլ Սկիբբե- .07.1998-4.02.2000
  • Բեռն Կռաուսս - 5.02.2000-12.04.2000
  • Ուդո Լատտեկ - 16.04.2000-30.06.2000
  • Մաթիաս Զամմեր - 1.07.2000-30.06.2004
  • Բերթ վան Մարվեյկ - 1.07.2004-18.12.2006
  • Յուրգեն Ռոբբեր - 19.12.2006-12.03.2007
  • Թոմաս Դոլլ - 13.03.2007-19.05.2008
  • Յուրգեն Կլոպ - 1.07.2008 - 31.05.2015
  • Թոմաս Տուխել - 3.06.2015 - 30.05.2017
  • Պետեր Բոս - 1.06.2017 - 10.12.2017
  • Պետեր Շտյոգեր - 10.12.2017 - հիմա

Ակումբի գույները

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սև Դեղին

Հայտնի խաղացողներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Բորուսիայի» խաղացողները համազգային մրցույթներում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջնությունները Մասնակիցները
Շվեյցարիա 1954 թվականի աշխարհի առաջնություն Գերմանիա Հայնց Կվյատովսկի
Շվեդիա 1958 թվականի աշխարհի առաջնություն Գերմանիա Հայնց Կվյատովսկի
Գերմանիա Ակի Շմիդտ
Գերմանիա Ալֆրեդ Կելբասա
Գերմանիա Վոլֆգանգ Պետերս
Անգլիա 1966 թվականի աշխարհի առաջնություն Գերմանիա Հանս Տիլտովսկի
Գերմանիա Վոլֆգանգ Պաուլ
Գերմանիա Զիլֆրիդ Հելդ
Գերմանիա Լոտար Էմերիխ
Մեքսիկա 1970 թվականի աշխարհի առաջնություն Գերմանիա Զիգի Հելդ
Իտալիա Եվրոպայի առաջնություն 1980 Գերմանիա Այկե Իմել
Գերմանիա Միրոսլավ Վոտավա
Իսպանիա 1982 թվականի աշխարհի առաջնություն Գերմանիա Այկե Իմել
Մեքսիկա Աշխարհի առաջնություն 1986 Գերմանիա Այկե Իմել
Գերմանիա Եվրոպայի առաջնություն 1988 Գերմանիա Ֆրանկ Միլ
Իտալիա 1990 թվականի աշխարհի առաջնություն Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն Սերգեյ Գորլուկովիչ
Շոտլանդիա Մերդա Մակլաուդ
Գերմանիա Անդրեաս Մյոլեր
Գերմանիա Ֆրանկ Միլ
Շվեդիա Եվրոպայի առաջնություն 1992 Դանիա Ֆլեմինգ Պոուլսեն
Գերմանիա Թոմաս Հելմեր
Գերմանիա Միխաել Շուլց
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ 1994 թվականի աշխարհի առաջնություն Շվեյցարիա Ստեֆան Շապյուիզա
Գերմանիա Մատտիաս Զամեր
Գերմանիա Կարլ-Հայնց Ռիդլե
Արգենտինա Լեոնարդո Ռոդրիգես
Անգլիա Եվրոպայի առաջնություն 1996 Շվեյցարիա Ստեֆան Շապյուիզա
Գերմանիա Շտեֆան Ռոյտեր
Գերմանիա Մատտիաս Զամեր
Գերմանիա Յուրգեն Կոլեր
Գերմանիա Շտեֆան Ֆրոյնդ
Գերմանիա Անդրեաս Մյոլեր
Ֆրանսիա 1998 թվականի աշխարհի առաջնություն Ավստրիա Վոկֆգանգ Ֆայերզինգեր
Գերմանիա Յուրգեն Կոլեր
Գերմանիա Շտեֆան Ռոյտեր
Գերմանիա Յորգ Հայնրիխ
Գերմանիա Անդրեաս Մյոլեր
Գերմանիա Շտեֆեն Ֆրոյնդ
Մեքսիկա Կոնֆեդերացիայի գավաթ 1999 Գերմանիա Լարս Ռիկեն
Բելգիա Նիդերլանդներ Եվրոպայի առաջնություն 2000 Գերմանիա Յենս Լեման
Հարավային Կորեա Ճապոնիա 2002 թվականի աշխարհի առաջնություն Գերմանիա Յենս Լեման
Գերմանիա Սեբաստիան Կել
Գերմանիա Քրիստոֆ Մետցելդեր
Գերմանիա Լարս Ռիկեն
Հարավային Կորեա Ճապոնիա ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ 2001 Բրազիլիա Էվալսոն
Պորտուգալիա Եվրոպայի առաջնություն 2004 Դանիա Նիկլաս Յենսեն
Գերմանիա Քրիստիան Վյորնս
Գերմանիա Սեբաստիան Կել
Գերմանիա Տորստոն Ֆրինգս
Չեխիա Թոմաշ Ռոսիցկի
Չեխիա Յան Կոլեր
Գերմանիա 2006 թվականի աշխարհի առաջնություն Գերմանիա Քրիստոֆ Մետցելդեր
Գերմանիա Սեբաստիան Կել
Գերմանիա Դավիդ Օդոդկոր
Լեհաստան Էուզեբիուշ Սմոլյարեկ
Չեխիա Թոմաշ Ռոսիցկի
Չեխիա Յան Կոլեր
Շվեյցարիա Ֆիլիպ Դեգեն
Ավստրիա Շվեյցարիա Եվրոպայի առաջնություն 2008 Շվեյցարիա Ֆիլիպ Դեգեն
Շվեյցարիա Ալեքսանդր Ֆրայ
Խորվաթիա Ռոբերտ Կովաչ
Խորվաթիա Մլադեն Պետրիչ
Հարավաֆրիկյան Հանրապետություն ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ 2009 Եգիպտոս Մուհամեդ Զիդան
Հարավաֆրիկյան Հանրապետություն 2010 թվականի աշխարհի առաջնություն Սերբիա Նևեն Սուբոտիչ
Պարագվայ Նելսոն Վալդես
Պարագվայ Լուկաս Բարիոս
Լեհաստան Ուկրաինա Եվրոպայի առաջնություն 2012 Լեհաստան Ռոբերտ Լևանդովսկի
Լեհաստան Լուկաս Պիշեկ
Լեհաստան Յակուբ Բլաշիկովսկի
Գերմանիա Մարսել Շմելցեր
Գերմանիա Մաթս Հումմելս
Գերմանիա Իլկայ Գյունդոգան
Գերմանիա Մարիո Գյոթցե
Գերմանիա Մարկո Ռոյս
Խորվաթիա Իվան Պերիշիչ
Բրազիլիա 2014 թվականի աշխարհի առաջնություն Ավստրալիա Միտչել Լանգերակ
Հունաստան Սոկրատիս Պապաստատոպուլոս
Գերմանիա Ռոման Վայդենֆելեր
Գերմանիա Մաթս Հումմելս
Գերմանիա Էրիկ Դուրմ
Գերմանիա Կևին Գրոսկրոյց
Կոլումբիա Ադրիան Ռամոս
Իտալիա Չիրո Իմմոբիլե
Ռուսաստան ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ 2017 Պորտուգալիա Ռաֆայել Գերեյրու

Գերմանիա Մատտիաս Գինտեր

«Ոսկե Գնդակի» մրցանակակիրներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հետևյալ ֆուտբոլիստները ստացել են «Ոսկե Գնդակ», Բորուսիայում հանդես գալու տարիներին։

Բունդեսլիգայի տարվա ֆուտբոլիստներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հետևյալ ֆուտբոլիստները, հանդես գալով Բորուսիայում, ճանաչվել են Գերմանիայի տարվա ֆուտբոլիստ:

Բունդեսլիգայի լավագույն ռմբարկուներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հետևյալ ֆուտբոլիստները, հանդես գալով Բորուսիայում, դարձել են Բունդեսլիգայի լավագույն ռմբարկու:

Գերմանիայի տարվա լավագույն մարզիչ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հետևյալ մարզիչները Բորուսիայում հանդես գալու տարիներին ճանաչվել են Գերմանիայի տարվա լավագույն մարզիչ։

Տեխնիկական անձնակազմ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մարզիչ՝ Պետեր Շտյոգեր
Օգնականներ՝ Մանֆրեդ Շմիդ, Յորգ Հայնրիխ
Սպորտային տնօրեններ՝ Հանս-Յոահիմ Վացկե, Միխաիլ Ցորկ
Սեփականատեր՝ Ռայնհարդ Ռաուբալ

«Սիգնալ Իդունա Պարկ» մարզադաշտի ֆոտոշարքը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «Дортмундская "Բորուսիան" Գերմանիայի չեմպիոն է դարձել». Чемпионат.ру. 30.04.2011. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 30-ին.
  2. «Deutscher Meister! BVB macht den siebten Titel durch ein 2:0 gegen den 1. FC Nürnberg perfekt» (գերմաներեն). Offizielle Website des BV Borussia Dortmund. 30.04.2011. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 30-ին.
  3. «Neuer Star der Trainer-Riege Klopps erster Titel» (գերմաներեն). transfermarkt.de. 30.04.2011. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 30-ին.
  4. «Felipe Santana macht den Wahnsinn perfekt». Champions League, 2012/13, Viertelfinale. Kicker. 09.04.2013. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 24-ին.
  5. Матвеев А. (2013 թ․ մայիսի 1). «Нереальная «Боруссия»». Футбол. Спорт-Экспресс. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 10-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 30-ին.
  6. ««Бавария» - победитель Лиги чемпионов». 2013-25-05. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 26-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 21-ին.
  7. «Marseille 1-2 Borussia Dortmund». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). 2013 թ․ դեկտեմբերի 11. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  8. «Borussia Dortmund 1-2 Zenit (5-4 agg)». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). 2014 թ․ մարտի 19. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  9. uefa.com (2014 թ․ ապրիլի 2). «UEFA Champions League 2013/14 - History - Real Madrid-Dortmund - UEFA.com». Uefa.com (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  10. uefa.com (2014 թ․ ապրիլի 8). «UEFA Champions League 2013/14 - History - Dortmund-Real Madrid - UEFA.com». Uefa.com (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  11. «Borussia Dortmund 0-2 Bayern Munich». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). 2014 թ․ մայիսի 17. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  12. «German Supercup: Borussia Dortmund 2-0 Bayern Munich». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). 2014 թ․ օգոստոսի 13. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  13. «Borussia Dortmund 3 - 0 Schalke 04 Match report - 2/28/15 Bundesliga - Goal.com». www.goal.com (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  14. «Jurgen Klopp to leave Borussia Dortmund - report». ESPNFC.com. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  15. «Borussia Dortmund name Thomas Tuchel as successor to Jurgen Klopp». ESPNFC.com. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  16. «Bayern München 1 - 1 Borussia Dortmund Match report - 4/28/15 DFB Pokal - Goal.com». www.goal.com (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  17. «Borussia Dortmund 1 - 3 Wolfsburg Match report - 5/30/15 DFB Pokal - Goal.com». www.goal.com (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  18. «Borussia Dortmund 4 - 0 Borussia M'gladbach Match report - 8/15/15 Bundesliga - Goal.com». www.goal.com (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  19. «Liverpool 4-3 Borussia Dortmund (agg: 5-4)». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). 2016 թ․ ապրիլի 14. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  20. «Bayern Munich 0-0 B Dortmund (pens 4-3)». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). 2016 թ․ մայիսի 21. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  21. Murray, Scott (2017 թ․ ապրիլի 19). «Monaco 3-1 Borussia Dortmund (agg 6-3): Champions League quarter-final - as it happened». The Guardian (բրիտանական անգլերեն). ISSN 0261-3077. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 3-ին.
  22. «Fanomenologie» in Die ZEIT, Nr. 51/2006
  23. KGaA, Borussia Dortmund GmbH & Co. «BVB 09 | Teams | About First Team | Borussia Dortmund | bvb.de». www.bvb.de (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  24. UEFA.com. «Dortmund - UCL - Squad». UEFA.com (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  25. «Borussia Dortmund - Kader | bundesliga.de - bundesliga.de - bundesliga.de». bundesliga.de - die offizielle Webseite der Bundesliga (գերմաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պաշտոնական կայքեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ոչ պաշտոնական կայքեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բորուսիա Դորտմունդ» հոդվածին։